PodNL is gratis maar niet goedkoop. Wil je ons steunen? Neem dan je...
Ga mee op Braambergwereldreis! Luister naar de podcasts van de Braambergwereldreisverslagen. En kijk op http://paulbraamberg.eu voor de blog en de verhalen. Goeie reis, Paul Braamberg
Een jongen was hij, zeggen de sprekers op zijn uitvaart, een aardige jongen. En zo voelen wij ons allemaal, aardige jongens en meisjes, voor eeuwig verbonden met de overledene en de weduwe veel sterkte toeblikkend. Volledige tekst op: https://paulbraamberg.eu/blog/uitvaarttitaantjes Muziek: Cricket&Snail (www.facebook.com/Cricket-Snail-a-violin-accordion-duo-109153292442029)
“Oh I want you, I want you, I want not – to infect you" "Be in self-iso-lonely and home-sick” A spoken word corona-podcast, roughly based on Cohen’s Take This Waltz. Lyrics on: https://paulbraamberg.eu/take-this-jab
Mijn naam is je bekend. Mijn naam is Co, je bent mijn friend. Je weet allang hoe ik heet, o ja. Mijn naam is Co, Co Rona, dat went.
De laatste twintig minuten van je noorderzonzoektocht gaan per boot. De buitenboordmotorstuurvrouw hanteert de smartphone, je kunt pinnen met kort (creditcard). Bij fjällstation Kvikkjokk begint de asfaltweg. Je consumeert hamburger en 5,3% Norrlands Guld Export. Morgen zul je ontbijten met kadetjes en kaas.
Nu de rugzak onderweg steeds lichter wordt maar de trek onverminderd, kun je eindelijk gedroogd rendiervlees kopen in de Parfas-kiosk. Iets duurder dan Norrlands Guld, maar het genieten duurt langer: de rest van de trektocht kauw je erop, de hele dag...
Al sinds de tijd van Linnaeus koopt men in het Sámi-zomerdorp bij de Árasluokta-hut aan het Virihaure (het Viri-meer) een vis (Thymallus thymallus), live in een plaggentipi boven berkentakvuur gerookt. Men koopt beslist ook Norrlands Guld.
zijn zij die dezelfde tocht lopen, die dezelfde kant opgaan, zijn zij die passeren als je pauzeert, die je passeert als zij pauzeren, zijn zij met wie je in de huttenkeuken praat, knäckebröd, maaltijd-pouches en chocola, die vandaag dezelfde Padjelanta-pad-pracht zagen en roken en voelden, dezelfde regenbui en zonnestralen.
Het gaat je natuurlijk om de bergverweggezichten, haaientandzwart met weerkaatswitte sneeuwplakken. Oost heb je Sarek, west de grensdentuur van Noorwegen. Het gaat om de fjäll-kleuren, de korstmossen, de dwergherfstberkjes, de rendieren, een eland, vogels – waar is je verrekijker? De wind, de zon en de regen. De weg is het doel.
Provocerend koekeloeren hun kopjes overal naar je in laaggelegen berkenbosjes, op hellingen, in rivierbochten en op de wind-gegeselde toppen...
Met fjäll-hoppen heb je het druk. Bij zon ritsen open, kledinglaagjes uit. Bij wolken de hele boel weer aan. Gaat het tegenwindregenen, poncho aan, of zweet je dan meer dan je nattigheid bespaart? Over grote waterstromen hangen bruggen. Maar vaak moet je er doorheen.
'Padjelanta' is een Zweedse klanknabootsing van het Sámische Badjelánnda. En dat betekent Hoge land, vertelt een informatiepaneel aan de rand van dit Unesco-werelderfgoed. Welkom in Sápmi, land van de Sámi, volk van moeder-aarde en vader-zon. Het land behoort niet ons, wij zijn van het land.
Na vijf zwaar-zwetende rugzakdagen waarin het dagelijkse ritueel zich beperkte tot uittrekken van plakkerige kleren en niet-poedelen in ijskoude beken, snak je naar een douche. Maar bij de Stáloluokta-hut is iets beters. Met openingstijden voor vrouwen, voor mannen, voor gemengd en voor dorpsbewoners. Je kiest vrouwen en [...]
Vanochtend zijn we begonnen aan onze Padjelanta-trektocht. De hele dag weer en wind, zon en regen, steeds meer regen. ‘Welkom in de Gisuris-hut,’ zegt de Sámi huttenwaard. ‘Kleren kun je drogen in de torkrum (de droogkamer) en morgenochtend bak ik brood.’
Pats, op de riksgränsen pakt de politie je meteen. ‘Is dit geen Schengen dan?’ ‘Ja, toch je paspoort.’ Je bent suspect, dat steekt. Je bent een ander, een niet-Zweed, een mensensmokkelaar wellicht...
Dizzmizzio lamentoso of a tired manager. For full text see: http://paulbraamberg.eu/dizzmizz-that-mizz
Een Braambergwereldreis naar een landschap hier dichtbij en naar het onbenoembare daarvan. Op luisterreis naar de gedichtencyclus Sporen naar binnen en naar de manier waarop de dichter destijds werkte en het verschil met nu. Een reis naar binnen, naar het onbenoembare, dat wel wordt benoemd, maar helaas terwijl de microfoon uitstond.